Ciekawostki

Szczury mogą przebiegać około 15km w ciągu doby.

Para szczurów wędrownych może mieć do 50 potomków rocznie.

Po około 460 dniach szczury wędrowne tracą zdolność rozmnażania.

Mleko szczurze w porównaniu z mlekiem krowim ma prawie 4,5 raza więcej tłuszczu oraz 3,2 raza więcej białka.

Szczur wędrowny gryzie z naciskiem 500 kg/cm2 z szybkością od pięciu do sześciu ugryzień na sekundę

Szczur ma 16 zębów, 2 siekacze,6 trzonowców w każdej szczęce. Nie ma przedtrzonowców i kłów.

Szczur wędrowny ma bardzo dobry słuch. Uszy są małe i gęściej owłosione niż u szczura śniadego lub hodowlanego.

Szczur oddaje takie odgłosy: parskanie, mruczenie i pisk.

Zwierzęta doświadczalne, znane jako białe szczury laboratoryjne, to właśnie szczury wędrowne.

Szczur wędrowny w XVII wieku przybył do Europy i wyparł szczura śniadego, który w znacznie mniejszym stopniu potrafi się przystosować do zmiennych warunków.

Szczurzyca po zapłodnieniu może przechowywać dłuższy czas nasienie i zapłodnić się bez samca po pewnym czasie a jest to na wypadek jeśli by owych zabrakło.

Szczurzyca potrafi po zapłodnieniu (ruja poporodowa) wstrzymać ciąże by poczekać aż miot jaki urodziła się odchowa.

W przypadku śmierci samicy wychowującej potomstwo ktoś z klanu (ciotka ,siostra ,babka) może zastąpić matkę i wykarmić młode. Wtedy pojawia się laktacja u samicy ,która jest zastępczą matką.

Szczur śniady nie lubi wody i kanałów jest też raczej wegetarianinem.